Categorieën
Etenswaardigheden

De eetpolitie

Foto: Greetschrijver

Erg lekker is dit gerecht, en de eenvoud zelve: rode biet in de schil iets van drie kwartier op 140° in de oven poffen, af laten koelen, in dunne plakjes snijden, daar plakjes zachte geitenkaas op leggen en er wat balscamico, liefst truffelbalsamico, overheen druppelen. Klaar! Ik heb het er al een paar keer over gehad, over deze carpaccio van rode biet. Maar oeioei, wat zei ik daar? Carpaccio? Wist ik wel wat carpaccio was? En hoe durfde ik derhalve een gerecht zo te noemen dat niet uit dun gesneden rundvlees bestond?

Nou, raad eens? Ik weet niet alleen wat carpaccio is, ik weet zelfs wie Vittore Carpaccio was en waarom het gerecht door de chefkok van de legendarische Harry’s Bar naar hem genoemd is: omdat deze Venetiaanse schilder veel rood gebruikte. En welke kleur is deze biet? O ja.

Je hoort dat vaker, dat dingen niet mogen, en bijna altijd hebben ze met de Italiaanse keuken te maken. Zo zou je bijvoorbeeld na je avondmaaltijd geen cappuccino mogen drinken. Waarom niet? Nou, omdat ‘de’ Italianen dat ook niet doen. Geen idee waarom dat op die grond verboden zou moeten worden, maar er is altijd wel iemand die klaarstaat om je dat onder de neus te wrijven.

Laatst maakte ik een ontzettend lekker pastagerecht. Er gingen doperwtjes in, en groene asperges, en artisjokbodems. Daar overheen goot ik een scheut van wat ik altijd noem een veel te dure olijfolie. Het was een goddelijk lekker gerecht voor temperaturen ruim boven de 35 graden en Greetschrijver zette er blij een foto van op Twitter.

Raad eens? Binnen een kwartier meldde zich een wijsneus die zeker wist dat ‘de Italianen zich de ballen uit de broek zouden lachen bij zo’n Hollandse pasta’. Was deze wijsneus Italiaan? Natuurlijk niet. Het zijn nooit Italianen en bijna altijd Hollanders die op deze manier de eetpolitie uithangen. Hij had het bovendien mis, want Italianen mogen graag pasta combineren met deze groene groenten, maar dat terzijde.

Ik geef toe dat ik dan ook alweer helemaal klaar zat voor de reprimandes toen ik vorige week een gerecht bedacht dat ik presenteerde als ‘bloemkoolrendang’ eenvoudig omdat ik het had gemaakt met de klassieke specerijen die de Minangkabau op Sumatra gebruiken voor deze stoofpot. Ongetwijfeld zou wel weer een wijsneus komen melden dat de naam ‘rendang’ alleen mocht worden gebruikt voor runderstoof (wat niet waar is: er wordt ook onder meer kip, eend, schaap, waterbuffel of jackfruit voor gebruikt–dus waarom geen bloemkool?)

Tot mijn stomme verbazing bleef commentaar in die zin deze keer geheel uit (maar misschien komt dat doordat rendang niet Italiaans is). In plaats daarvan kreeg ik diverse verzoeken om het recept te plaatsen. Dat ga ik dus aanstonds uitschrijven, want dit gerecht was erg lekker en ook nog eens zo goed als helemaal wit, wat op zijn eigen manier heel mooi is, zelfs al zou je het ook beige kunnen noemen :-).

Maar wat ik dus zeggen wil: doe gewoon ’s niet, zo ongelooflijk irritant de eetpolitie uithangen! Laat mensen nou gewoon eten en drinken wat ze willen en wanneer ze willen, en het zo noemen als ze willen. Ja, ik weet het, dat is soms even slikken. Maar daar is nou dus echt nog nooit iemand aan doodgegaan, voor zo ver ik weet.

Sorry, mensen, ik heb een volle twee maanden niets op deze website geplaatst. Het ging even niet heel geweldig met de gezondheid–eerst een operatie, toen een tendinitis in mijn pols, toen een kaakontsteking en er is nog een, weliswaar gelukkig poliklinische, ingreep op komst op 10 augustus. Best veel allemaal. Ik beloof desondanks dat ik zal proberen mijn leven te beteren, ook al omdat ik het bijhouden van deze site gewoon leuk vind.

Doneren

Alles op eetschrijver.nl is en blijft gratis toegankelijk. Geen premium-artikelen of andere paywall-toestanden. Natuurlijk kost het schrijven me wel tijd en het online houden van de website ook wat geld. Vond je dit item leuk of nuttig, dan vind ik het dus fijn als je dat waardeert met een financiële bijdrage.

3 reacties op “De eetpolitie”

‘De eetpolitie’’: zo herkenbaar! De eigen inbreng bij een recept maakt het juist leuk, dat koken. Zo’n verhaal én de leuke tweets van jullie tweetjes zijn een donatie waard.

Laat een antwoord achter aan G van Leeuwen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *