Sorry, beste lezers, het is alweer dik twee weken geleden dat ik voor het laatst iets op deze site plaatste. Ik heb het bizar druk in Pittoresk Eetschrijversdorpje. In de afgelopen week was ik bij een specialist, gelukkig om goed nieuws te vernemen, vergaderde ik driemaal met de Raad van Bestuur van de plaatselijke Vereniging tot Nut van het Algemeen waarvan ik le président ben, volgde ik een opleiding tot begeleider van de digibete medemens, nam ik deel aan een Dag van de Participatieve Democratie van onze gemeente waarvoor ikzelf voorbereidend werk had gedaan, ontvingen we gasten uit Nederland voor de lunch en kwamen we tussentijds zelfs niet toe aan het storten van die fundering waarvoor het materiaal al weken in onze tuin ligt–de gehuurde cementmolen hebben we uiteindelijk maar aangekocht omdat de huur de aanschafprijs oversteeg. Wie had het daar over een rustige oude dag in Frankrijk?
Ik vertel het maar zoals het is. Overigens hadden die vrienden uit Nederland van alles voor ons bij zich (Stolwijker, salmiakdrop, rookworsten van de HEMA en nog veel meer, lekker lekker lekker), maar niet datgene wat ik persoonlijk het meeste mis uit Nederland: Hollandse Nieuwe. Nee, wat je zegt, zo’n visje overleeft het transport naar de Limousin ook niet. Maar ik zou er wat voor géven, hoor.
Waarom ik dit vertel? Omdat zo’n Hollandse Nieuwe de perfecte metgezel is voor de salade die ik alweer even geleden maakte: lekker pittig door de sjalot en de wasabi, lekker aards door de biet, lekker romig door de mayo en de aardappel. Dat op je bord en daar dan een glas goed gekoelde manzanilla bij (echt, op afstand de beste keuze bij Hollandse Nieuwe–vergeet die corenwyn!), het is de hemel. Gelukkig is deze salade ook zonder haring verschrikkelijk lekker, hoor. Dat wel. En nog makkelijk te maken ook.
Zoals gezegd: haal hier vooral een goede Hollandse Nieuwe bij. Dat zou ik ook doen als ik kon.
Ik doe op dit punt de schaamteloze plug nog eens dunnetjes over, want over precies 20 dagen verjaart dus Mevrouw Eetschrijver nog steeds naar dat nieuwe decennium. Daar hadden we een memorabele viering voor bedacht, maar de spaarpot hebben we voor iets veel minder leuks moeten omkeren. Wie dus gul kan en wil zijn, is meer dan welkom. Wie dat niet kan en wil, wens ik desondanks smakelijk eten, hoor, en even goede vrienden!
Doneren
Alles op eetschrijver.nl is en blijft gratis toegankelijk. Geen premium-artikelen of andere paywall-toestanden. Natuurlijk kost het schrijven me wel tijd en het online houden van de website ook wat geld. Vond je dit item leuk of nuttig, dan vind ik het dus fijn als je dat waardeert met een financiële bijdrage.
2 reacties op “Ook lekker zonder haring”
Gefeliciteerd met je herjaardag GJ
Lijkt een beetje op mijn methode. In plaats van een sjalotje en bieslook gebruik ik liever een of twee lente-uitjes, vooral omdat ik niet zo gek ben op de geprononceerdere smaak van rauwe ui en sjalot. Wasabi door de mayonaise is even een nieuw inzicht en ga ik zeker eens proberen. Zonder haring smaakt zeker ook goed maar als het even kan gaat er absoluut een Hollandse Nieuwe door. En die gekoelde manzanilla ga ik er zeker ook bij proberen.