Pasta is, dat zal iedere Italiaan je vertellen, geen hoofdgerecht maar een voorgerecht. Net zoals je na de maaltijd geen cappuccino behoort te drinken en het een doodzonde is ananas op pizza te leggen. Allemaal lekker maling aan hebben, zeg ik dan. Nou ja, behalve aan die ananas op die pizza natuurlijk–dat moet je gewoon écht niet willen. Hoe dan ook aten wij deze pasta (casarecce om precies te zijn) als hoofdgerecht, en we hadden er ook dik genoeg aan, vooral omdat we na de maaltijd nog koffie hadden (voor mij een doppio, voor Greetschrijver een cappuccino) met lekkers van pomerans erbij.
Ik had het, zoals ik wel vaker doe, gewoon allemaal op de bonnefooi in elkaar geflanst. Greetschrijver zegt dan altijd dat ik vooral moet blijven flansen, want dat daar vrijwel altijd iets lekkers uit komt. Ik ga haar daar geen ongelijk in geven: dit was ronduit verrukkelijk, zodat ik dacht dat jullie het vast ook zouden willen maken. Dat gaat zó:
Nog even over twee ingrediënten: ten eerste zijn tomaten uit blik geen gotspe, maar een zegen. Op geen enkele andere manier krijg je knalrijp geplukte tomaten die zoveel smaak hebben in je eigen keuken. Verse tomaten gebruik je maar voor gerechten waarin de tomaat mooi moet zijn, zoals insalata caprese waar ik ook nog wel eens een recept voor geef. Dan die piment: die is niet pittig zoals je door de naam zou denken, maar vooral heel geurig met smaken die aan kaneel, kruidnagel en gemalen korianderzaad doen denken–vandaar de Engelse naam allspice. Je vindt het geheid in de toko, gewoonlijk in korrels die je dan even vijzelt.
Doneren
Alles op eetschrijver.nl is en blijft gratis toegankelijk. Geen premium-artikelen of andere paywall-toestanden. Natuurlijk kost het schrijven me wel tijd en het online houden van de website ook wat geld. Vond je dit item leuk of nuttig, dan vind ik het dus fijn als je dat waardeert met een financiële bijdrage.