Clafoutis is een echte specialiteit uit onze mooie Limousin en de inboorlingen accepteren geen namaak: nergens anders, zo is hun stellige overtuiging, weet men hoe het hoort met dit kersengebak. Eerste principe: de pitten blijven in de kersen zitten, want die geven er de typerende smaak aan. Je zou denken dat de kenners dit onderhand ook wel weten, maar in 2009 was Gregg Wallace van het BBC-programma Masterchef nog zeer verbolgen dat hij op een kersenpit beet: het was voor de betreffende deelnemer, die er overigens als een geslagen hond bij stond, meteen einde exercitie.
Nee, echt, sorry Gregg, die pitten móéten erin. Dat maakt het overigens alleen maar makkelijker en het recept is nota bene al kinderspel. Zoals altijd bij traditionele streekgerechten gaat het om goede ingrediënten en zorg. Én uiteraard om het waarschuwen van de nietsvermoedende geluksvogels die je op dit gebak vergast: let op de pitten! Dat ook, ja.
Doneren
Alles op eetschrijver.nl is en blijft gratis toegankelijk. Geen premium-artikelen of andere paywall-toestanden. Natuurlijk kost het schrijven me wel tijd en het online houden van de website ook wat geld. Vond je dit item leuk of nuttig, dan vind ik het dus fijn als je dat waardeert met een financiële bijdrage.
8 reacties op “Pittig gebak”
Nou Gerrit Jan, je kunt het me doen met je kersenpitten. Die pitten gaan er vooraf uit, dan maar niet ’traditioneel’. Het recept resulteerde bij ons in een bijzonder smakelijke clafoutis, wellicht mede door de toevoeging van wat kersenlikeur…
Klinkt prettig; rum of kirsch zijn ook fijn! Maar ik heb getest met en zonder pitten, en mét is beslist lekkerder. Desondanks: vrijheid blijheid.
Lekker! Ik ga het voor mijn dochter, die veel niet mag eten, proberen met glutenvrije bloem en amandelmelk.
Dat móét lukken. Met boekweitmeel gaat het ook goed!
Het was heerlijk, prima gelukt, niet mierzoet, fijn recept. Dank je!
Hij is lekker, hè? 🙂
En dan heb je nog kersen en kersen. De eerste keer dat ik clafoutis at bij de buren van m’n ouders (in de Limousin) bleef ik kersen spugen. Kersen van de bomen die langs de weg staan/ ergens op het erf. De kersen in deze streek zijn aanmerkelijk kleiner dan die uit de supermarkt/ in Pays Bas en Opzich al veel pittiger. ontpitten doet men niet aan. Een van de redenen is dat er bij het ontpitten van deze kleine kers er weinig vruchtvlees over blijft maar vooral dat er veel vocht vrij komt. Natte clafoutis moet kunnen maar lekker is het niet.
Deze stadsjongen ontpit ze en dat vocht los ik op met custard. Maar met die kleine kersen is het super
Ik lees het al: een kenner!