Bideneske allures had het. Ik twijfelde welk recept ik het eerst op mijn blog zou zetten en organiseerde op Twitter een polletje. Vijf minuten voordat de poll afliep, stonden de bataatfrieten op een comfortabele voorsprong, dus ik ging daar welgemoed mee aan de slag. Toen ik daarna de poll nog eens bekeek, bleek de witloofgratin de eindwinnaar. Nee, ik riep niet ‘Rigged election!!!’ Wel was er enige teleurstelling van de witlooffans, en die zal nog iets groter zijn geworden nu ik er tien dagen later pas weer aan toe kom dit recept hier neer te zetten. Ik trek mijn deemoedigste blik en hoop op vergiffenis.
Ja, daar staat ‘witloofgratin’. Net zoals de meesten heb ik de groente leren kennen als ‘lof’ of ‘witlof’ en nooit heb ik als kind iets van die naam begrepen, want wat was hier nu loffelijk aan? Een groenteman in Brussel vertelde mij vriendelijk dat de groente witloof heette omdat ze bleke bladeren (loof) heeft. Ik heb deze Vlaamse benaming terstond omarmd. In Frankrijk heet de groente overigens ‘endives’, terwijl de hier niet zeer gangbare en doorgaans als salade gegeten andijvie dan weer ‘escarole’ heet. Nee, het valt om den drommel nog niet mee.
‘Witlof met ham en kaas uit de oven’ is natuurlijk een Hollandse klassieker, maar ik hou niet zo van de bereidingswijzen die in Nederland gebruikelijk zijn. Ik heb dus een eigen recept bedacht en vind dat zelf sensationeel lekker. Aangezien iedereen die ik het laat proeven dat ook vindt, denk ik zó maar dat jij het ook wel eens zou kunnen willen maken. Het is er nog even weer voor, begreep ik van Gerrit Hiemstra. Laat je niet afschrikken door de ingrediëntenlijst: ja, je bent even bezig maar dan héb je ook wat!
Doneren
Alles op eetschrijver.nl is en blijft gratis toegankelijk. Geen premium-artikelen of andere paywall-toestanden. Natuurlijk kost het schrijven me wel tijd en het online houden van de website ook wat geld. Vond je dit item leuk of nuttig, dan vind ik het dus fijn als je dat waardeert met een financiële bijdrage.