Over asperges zijn wij elk jaar naar onze eigen onbescheiden mening volkomen terecht enthousiast, en degenen die in reactie op onze berichten met foto’s reageren met de korzelige mededeling dat zij ze niet blieven–nou, die hebben geluk, want die mensen nodigen wij ook lekker helemaal niet uit. Dus dank voor die mededeling en onze excuses dat wij er wél van genieten. Hè, zit ik ineens te mopperen, terwijl ik het over zoiets lekkers wilde hebben. Maar wel mooi even dat prachtige woord ‘korzelig’ gebruikt natuurlijk. 😉
Maar goed, er zijn ook weer van die ándere lentestengels. Rabarber! Ja, daar is ook niet iedereen een even groot liefhebber van–dat heeft dan niet zelden te maken met het feit dat je tanden er onaangenaam ruw van worden, wat door het oxaalzuur komt, en daar zijn trucjes voor, zoals kalk of een eitje door de moes mengen–maar wij worden van die frisse, fruitige lentebode echt ongelooflijk blij. Vooral als wij er dit favoriete dessert mee maken.
Crème brûlée maak je normaal gesproken met volle melk, room, eierdooiers en vanille, maar hier ligt alles in een vrij dun laagje op rabarber waar al ei en diverse smaakmakers doorheen zitten, dus laat ik zowel de eierdooiers als de vanille weg. Ik maak een sterk vereenvoudigde versie door eenvoudig, afhankelijk van wat ik in huis heb en hoe mijn pet staat, room te vermengen met mascarpone (rijk en machtig) of vaker met verse kaas (wat magerder en frisser). In beide gevallen is het resultaat heerlijk. Kijk wat je zelf lekker vindt!
Zelf gebruik ik voor het branden overigens zo’n brander uit de kookwinkel waar je een tankje butaangas op schroeft (hier bij bol–nee, daar krijg ik géén commissie of zoiets voor en ik heb hem daar ook zelf niet gekocht) en ik zou je aanraden daarin te investeren: koop nooit zo’n ding dat je moet vullen met aanstekergas want dat werkt voor geen meter. Gaat die uitgave je te ver: onder de loeihete grill gaat het ook redelijk–alleen moet je crème brûlée daarna dan wat langer in de koelkast staan.
Als hoofdgerecht aten we trouwens een aspergerisotto waarvan ik het recept ook binnenkort zal plaatsen. Samen gaf het allemaal een fantastisch lentegevoel, al was het buiten slechts vier graden. 🙂
Doneren
Alles op eetschrijver.nl is en blijft gratis toegankelijk. Geen premium-artikelen of andere paywall-toestanden. Natuurlijk kost het schrijven me wel tijd en het online houden van de website ook wat geld. Vond je dit item leuk of nuttig, dan vind ik het dus fijn als je dat waardeert met een financiële bijdrage.