Beroemde oliebollen

Over deze oliebollen ga ik niet bescheiden doen. Het zijn namelijk volgens nogal wat mensen de beste ooit; sterker, ze zijn sinds ik het recept op 28 december 2009 voor het eerst in de Baarnsche Courant (jazeker!) en kort daarna op mijn eigen inmiddels gesloten vorige blog publiceerde links en rechts op het internet te vinden, meestal (niet altijd) zonder mijn toestemming–wat ik dan weer wat minder vind, want noch ikzelf, noch mijn recepten zijn publiek bezit. Ik kijk hierbij even naar ene mevrouw Z, die letterlijk mijn complete blog eetschrijven.nl blijkt te hebben leeggetrokken, de recepten (weliswaar met bronvermelding maar zonder mij het netjes te vragen) op haar AH-kookschrift (the horror! the horror!) heeft gezet om er goede sier mee te maken en mij vervolgens geblockt heeft op Twitter. Ja, er lopen fijne mensen rond op de wereld. Wees geen mevrouw Z.

Maakt mij dat dan niet trots? Nou, zeker! Ik vind het geweldig dat heel internet vol staat met de (overigens geheel terechte) bewering dat mijn oliebollen de allerlekkerste ooit zijn. Maar trots kun je niet eten. Sterker, je kunt er zelfs geen ingrediënten voor oliebollen van kopen. Wacht, ik sla even een bruggetje, want dat hoort zo in de journalistiek.

Je wilt dit jaar oliebollen op oudejaarsavond, maar het is nog maar de vraag of de oliebollenkramen open mogen. Mogen ze dat wel, dan sta je vermoedelijk een uurtje of drie in de rij. In niet veel meer tijd dan dat heb je deze oliebollen zelf gemaakt, in je eigen warme keuken en onder het genot van een kerst-cd naar keuze. Maar! Dan moet je wel ongeveer nú naar de winkel voor ingrediënten, vóór zulke essentiële zaken als krenten en sukade uitverkocht zijn. Niet wachten dus, en sla van het houdbare spul gerust ruimhartig in.

Daarnaast moet je mij één ding beloven: als je volgens dit recept heerlijke oliebollen hebt gebakken, doe het ze dan niet aan om ze tijdens oudejaarsavond in de magnetron op te warmen. Daarmee verandert namelijk zelfs de allerlekkerste oliebol in een laffe, kleffe, slappe hap.

Hoe dan wel? Wil je door de avond heen genieten van warme oliebollen, zet dan de oven aan het begin van de avond aan op 100 graden en houd hem op die temperatuur: dat kost nauwelijks meer energie dan steeds die magnetron. Zet elke keer een schaaltje met een aantal oliebollen een kwartiertje in de oven. Uiteraard bestrooi je ze pas daarna met poedersuiker.

Overigens zijn oliebollen en champagne een nogal treurige combinatie. Het vet in je mond slaat de feestelijke belletjes bij het drinken resoluut dood en de kostelijke wijn smaakt nog zuur ook. Bij oliebollen kun je beter koffie, thee of appelsap drinken. Of eventueel appelcider, weliswaar ook met belletjes, maar in elk geval democratisch geprijsd. Puike combi!

Nog een ding: het bakvet. Oliebollen heten zo omdat ze in olie worden gebakken en als je dat doet, kies je een olie met een hoog vlampunt–arachideolie is perfect behalve als iemand die meeëet een pinda-allergie heeft; dan neem je zonnebloem. Maar in Vlaanderen worden oliebollen smoutebollen genoemd en dat is omdat ze daar traditioneel in reuzel (smout) worden gebakken. Kun je aan voldoende reuzel komen (dat betekent ruim van te voren bij een goede slager bestellen), doe dat dan vooral, want je weet niet wat je proeft zo lekker! Wel even opletten: de bollen zijn dan ongeschikt voor vegetariërs.

Nou, komt dat recept!

N.B.: Zorg dat je je niet vergist (haha!): zeer belangrijke opmerking over gist hier!

En omdat het bakken van goede oliebollen serieuze wetenschap is, hier ook nog even mijn persoonlijke tien toptips. Volg ze, en volg er vooral geen andere!

Doneren

Alles op eetschrijver.nl is en blijft gratis toegankelijk. Geen premium-artikelen of andere paywall-toestanden. Natuurlijk kost het schrijven me wel tijd en het online houden van de website ook wat geld. Vond je dit item leuk of nuttig, dan vind ik het dus fijn als je dat waardeert met een financiële bijdrage.

Ik doneer:€ 1€ 2,50€ 5€ 10€ 25€ 100€ 250

Betalen

Ik kies liever zelf een bedrag:

€

Betalen