Even de puristen voor zijn: nee, in zekere zin zijn dit geen enchiladas. Daarmee wordt in de Mexicaanse keuken een opgerolde maïstortilla aangeduid die in de oven is bereid. Dat doe ik allemaal niet en zuiver taalkundig hoeft dat ook niet: enchilada betekent namelijk simpelweg ‘met chili gevuld’, en dat is dit zeer beslist. Puike chili con carne, bereid met chipotle omdat die gerookte peper een van de fijnste dingen is die we van de oude Azteken hebben geërfd. Daarom noem ik het enchiladas en omdat ze uit mijn keuken komen, mag ik dat. Straks uit jouw keuken noem je ze gewoon lekker zoals jij wilt. Daar doet niemand moeilijk over.
Maar goed: het is een raar jaargetijde. Enerzijds hangt de lente in de lucht, anderzijds kan het gemeen koud zijn en zelfs sneeuwen. April, ja, net wat je zegt, geen cliché is mij te gek. Maar goed: je hebt dus trek in hartig, hartverwarmend eten waar toch een beetje de zon in zit. Tenminste, dat hadden wij. En dus maakte ik dit, dat ongetwijfeld op nog tal van andere punten hoogst on-Mexicaans is (het wordt zelfs nóg on-Mexicaanser als je in plaats van rode kidneybonen Hollandse bruine bonen gebruikt, een bedreigde bonensoort dus dat vind ik prima), maar wel echt ontzettend lekker. En ook echt heel makkelijk te maken trouwens, want die maïstortilla’s (of tarwetortilla’s als je de variant met maïs niet kunt vinden) koop je gewoon kant en klaar. Daar hoef je helemaal niet moeilijk over te doen.
Wat ik zelf wel heel fijn vind, is het gebruik van gerookte cheddar. Dat is voor mij makkelijk omdat ik een rookoventje bezit, dus dat gewoon en zonder veel moeite zelf kan, maar gerookte cheddar is ook hier en daar te koop. Mocht je dat ook niet kunnen vinden, gebruik dan maar gewoon ongerookte. Echt, je moet over lekker eten niet nodeloos moeilijk doen.
Je kunt bij dit gerecht overigens een Corona drinken als je een lange neus wilt maken naar dat virus dat ons het leven zo heeft vergald, maar een ander biertje, een stevige rode wijn of zelfs een rosé als het weer daar een beetje naar is doet het er ook prima bij. Daar hoef je helemaal niet moeil–hmm, ik krijg de indruk dat ik in herhalingen val. 🙂 Recept dan maar?
Nog even over die gezeefde tomaten: daar hou je van over, en dat geldt niet alleen voor dit recept–ik hou er echt bijna altijd van over. Het restant gaat dan in een ziplock-diepvrieszak, die ik plat maak en in de vriezer leg. Voor volgende keren breek ik dan gewoon stukken af. Dat gaat geweldig.
Doneren
Alles op eetschrijver.nl is en blijft gratis toegankelijk. Geen premium-artikelen of andere paywall-toestanden. Natuurlijk kost het schrijven me wel tijd en het online houden van de website ook wat geld. Vond je dit item leuk of nuttig, dan vind ik het dus fijn als je dat waardeert met een financiële bijdrage.