Bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen in 2016 was ik rond middernacht rustig gaan slapen in de overtuiging de volgende dag wakker te zullen worden met het nieuws dat de president-elect Hillary Clinton heette. Dat gebeurde niet. Ik werd wakker in een alternatieve werkelijkheid waarin het ondenkbare bewaarheid was. Ik weet zeker dat als ik niet was gaan slapen, dit lot de wereld bespaard was gebleven. Ik besloot dus vorige week dinsdag die fout niet nog eens te maken en wakker te blijven tot Joe Biden tot president was verkozen. Dat mislukte uiteraard andermaal, maar deze keer moet het feit dat ik tot zes uur was blijven kijken en supporteren gewicht in de schaal hebben gelegd, want hij werd het uiteindelijk wel. Pfiew.
Maar goed, dat het in zo’n verkiezingsnacht laat zou kunnen worden, had ik wel voorzien, en dan moet je wel wat te kanen hebben. In mijn groentenrek lag een joekel van een flespompoen, waarvan ik besloot een taart te maken. Zelf vond ik de symboliek wel passend: een knaloranje Trumpkin Pie maken, die aan stukken snijden en opeten tot er niets meer van over was. Dat hij uit de oven kwam met een grote scheur, maakte het alleen maar passender, vonden wij. Uiteraard liet ik niet na Donald Trump hier via Twitter deelgenoot van te maken, waar hij vast van opgekeken zal hebben. We aten hem overigen die nacht niet helemaal op–in feite aten we het laatste stukje afgelopen zondag, en net toen we eraan begonnen kwam het nieuws dat CNN Biden tot overwinnaar had uitgeroepen. Ik weet het zeker: dat kwam allemaal door mijn taart.
Aan een vriendin in Californië die erg goed kon bakken, had ik ooit eens een recept voor pompoentaart gevraagd. Nou, natuurlijk had ze dat voor me! In verbijstering staarde ik op mijn computerscherm naar de lijst van ingrediënten: een blikje Libby’s Pure Pumpkin, een blikje Nestlé Carnation gecondenseerde melk… de rest leek wel oké, buiten de uiteraard belachelijke hoeveelheid suiker (Amerikaans recept? Deel de hoeveelheid suiker door drie!) Maar uiteindelijk paste ik bijna alles aan, zelfs de specerijen, die ik verving door Marokkaanse ras el hanout. Donders! Wat was dat lekker! Maak ook maar!
Zei ik al dat ik een joekel van een flespompoen had? Nou, daar was dus gewoon nog de helft van over. Daarmee en met een halve joekel van een zoete aardappel die ik ook nog had, maakte ik een vegetarische curry. Daar geef ik het recept later deze week van.
Doneren
Alles op eetschrijver.nl is en blijft gratis toegankelijk. Geen premium-artikelen of andere paywall-toestanden. Natuurlijk kost het schrijven me wel tijd en het online houden van de website ook wat geld. Vond je dit item leuk of nuttig, dan vind ik het dus fijn als je dat waardeert met een financiële bijdrage.