Soms komen er mensen eten die echt best goed kunnen koken. Als je dan een menu bedenkt, wil je natuurlijk niet met iets aankomen waar je gast zijn of haar hand niet voor omdraait, en liefst serveer je iets wat totaal nieuw voor hem of haar is. Gnudi bijvoorbeeld! Dat zijn ravioli zonder pastajasje zoals ze al eeuwen in Toscane worden gemaakt en die om de hemel mag weten wat voor reden elders betrekkelijk onbekend zijn. Gnudi is dan ook het Toscaanse dialectwoord voor ‘naakten’–wat men elders in Italië ‘nudi’ zou noemen.
Het was in elk geval een voltreffer, want Erwin had nog nooit van gnudi gehoord en hij en zijn verkering, zoals hij zijn wederhelft noemt, vonden dit originele pastagerecht erg lekker. Wij trouwens ook–zo lekker dat we denken dat jij het misschien ook wel eens wilt proberen. Het is minder moeilijk dan je denkt als je de aanwijzingen goed opvolgt, en succes is gegarandeerd.
Ik geef toe dat ik er zelf wat aan getweakt heb. De Toscanen bakken de salie bijvoorbeeld simpelweg knapperig in boter; zelf vind ik een geklopt boter naar Frans model toch mooier en lekkerder. Dat is even flink kloppen, maar de beloning is groot.
Ook mogen wij graag nog met gulle hand wat extra parmezaan over de gnudi raspen, maar vind je dat te veel van het goede, laat het dan rustig achterwege!
Doneren
Alles op eetschrijver.nl is en blijft gratis toegankelijk. Geen premium-artikelen of andere paywall-toestanden. Natuurlijk kost het schrijven me wel tijd en het online houden van de website ook wat geld. Vond je dit item leuk of nuttig, dan vind ik het dus fijn als je dat waardeert met een financiële bijdrage.